Γιατί τώρα τα αναφέρω όλα αυτά; Τους δύο λόγους ήδη τους είπα. Ο πρώτος είναι ότι το τρέξιμο, η άσκηση γενικώτερα σε βοηθάει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, άρα να τον δεις με άλλο μάτι  και να ξέρεις ότι όπως τον ξεπέρασες σε σωματικό επίπεδο μπορείς να τον ξεπεράσεις και σε άλλα επίπεδα και το δεύτερο ότι η άσκηση, το τρέξιμο, σε βοηθάει να αισθάνεσαι πολύ καλύτερα.

Άλλες τρέχουμε για άσκηση ή για να χάσουμε βάρος, άλλες γιατί μας αρέσει να βελτιώνουμε συνεχώς τα όρια μας στους αγώνες και άλλες επειδή το τρέξιμο απλώς μας δίνει χαρά.

Όποια κι αν είναι η αιτία, όσο περισσότερα γνωρίζουμε για τον τρόπο προπόνησης, διατροφής και τις ιδιαιτερότητες της γυναικείας μας φύσης, τόσο περισσότερα θα μας προσφέρει.

Ο τρόπος που σκεφτόμαστε το τρέξιμο καθορίζει και τα όρια των πόσων θα μας προσφέρει. Όσες έχουν ξεκάθαρο ότι το τρέξιμο είναι μια ψυχική κατάσταση, μαζί με τις θερμίδες καίνε και το άγχος, μαζί με τους μύες χτίζουν και την αυτοεκτίμηση τους.

Είναι διασκεδαστικό και το κάνει περισσότερο ενδιαφέρον, ιδιαίτερα όταν πρωτοξεκινάμε, να έχουμε παρέα μία φίλη μας. Η μία εμψυχώνει την άλλη, την διορθώνει και η ώρα περνά γρήγορα. Και είναι καλό σύντομα να ανακαλύψουμε ότι το να λαμβάνεις μερικές φορές μέρος σε αγώνες δεν σημαίνει ανταγωνιστική φύση. Οι αγώνες δίνουν ένα πολύ καλό ερέθισμα για να συνεχίσει κανείς την προπόνηση του, προσφέρουν κοινωνική επαφή και διασκέδαση.

Όμως η εξερεύνηση και της ανταγωνιστικής πλευράς του εαυτού μας στους αγώνες, μπορεί να μας προσφέρει μια άλλη οπτική των δυνατοτήτων μας πέρα από το τρέξιμο. Η επίτευξη στόχων στο τρέξιμο συνήθως μας ωθεί να διευρύνουμε τους στόχους μας και σε άλλους τομείς της ζωής μας, όπως για παράδειγμα η εργασία μας και  ο αυτοέλεγχος μας στην προσωπική μας ζωή.

Η χειρότερη εβδομάδα του μήνα για γρήγορο τρέξιμο είναι αυτή πριν την περίοδο, ιδιαίτερα στην αρχή της, όταν τα επίπεδα της ορμόνης προγεστερόνη είναι υψηλά, οπότε πέρα από το πρήξιμο του σώματος οδηγεί σε μεγαλύτερη από συνήθως δυσκολία της αναπνοής, δηλαδή σε λαχάνιασμα.

Αν και οι γυναίκες ιδρώνουμε λιγώτερο από τους άνδρες, ο οργανισμός μας μπορεί ν’ απομακρύνει την θερμότητα εξίσου καλά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φροντίζουμε για υγρά και ηλεκτρολύτες για να αποφεύγουμε την αφυδάτωση. Τα ιχνοστοιχεία που οι γυναίκες δρομείς θα πρέπει πάντοτε να προσέχουν με βιοχημικό έλεγχο είναι το ασβέστιο και ο σίδηρος. Ασβέστιο θα πάρουμε από τα μικρά ψάρια, σαρδέλλες, πράσινα λαχανικά, μπρόκολο, αμύγδαλα, γαλακτοκομικά, ενώ σίδηρο από το κόκκινο κρέας, φακές, ενισχυμένα με σίδηρο δημητριακά.

Εάν τρέχετε καθημερινά πολλές ώρες είναι πιθανό να δείτε την περίοδο σας να ελαττώνεται σαν ροή ή και να εξαφανίζεται. Η αμηνόρροια, δηλαδή η έλλειψη της περιόδου, σ’ αυτή την περίπτωση σημαίνει ότι αφ’ ενός η υπερβολική άσκηση ελάττωσε τα επίπεδα των οιστρογόνων( ορμόνη του φύλου μας) πάρα πολύ, αφ’ ετέρου ότι η διατροφή που ακολουθούμε είναι ανεπαρκής σε θερμίδες και θρεπτικά υλικά σε σχέση με την προπόνηση μας. Έτσι δεν υπάρχουν ”δομικά” υλικά για την δημιουργία των ορμονών μας από τον οργανισμό. Οι συνέπειες είναι πολλές. Πτώση της ψυχολογικής αλλά και της σεξουαλικής διάθεσης, μείωση της γονιμότητας μας, εξασθένιση των οστών αφού τα οιστρογόνα είναι αναγκαία  για την πρόσληψη των απαραίτητων για την δόμηση των οστών  ιχνοστοιχείων. Η επίσκεψη στην/στον γυναικολόγο σας, που θα καταλαβαίνει τις ιδιαίτερες ανάγκες των δρομέων, είναι επιβεβλημένη.

Από την άλλη μεριά η περίοδος που συνοδεύεται από πόνους είναι ασυνήθιστη στις γυναίκες δρομείς, γιατί οι ενδορφίνες που παράγονται είναι φυσικά αναλγητικά. Ο  καλύτερος τρόπος για να ελαττωθούν οι πόνοι της περιόδου είναι η έντονη άσκηση,   τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα από μισή ώρα γιατί τότε μόνο παράγονται ενδορφίνες.

Υπάρχουν πολλές μελέτες που δείχνουν ότι το ποσοστό της επιβίωσης  γυναικών με καρκίνο του μαστού είναι σαφώς υψηλότερο στις γυναίκες που τρέχουν σε σχέση με αυτές που περπατάνε. Αλλά και εκείνων που απλά κάνουν βάδην οι δείκτες  επιβίωσης είναι καλύτεροι από εκείνους των γυναικών που δεν ασκούνται.